Ten nietypowy objaw raka tarczycy zobaczysz w lustrze. Obserwuj kolor swojej skóry

Objawy raka tarczycy są mniej lub bardziej zauważalne w zależności od rodzaju nowotworu i stopnia jego zaawansowana. Wśród najczęstszych symptomów wymieniane są:

• twardy, niebolesny guzek z w przedniej, dolnej części szyi, któremu może towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych,
• przewlekły ból gardła i chrypka, trwające ponad trzy tygodnie,
• dolegliwości bólowe z przodu szyi, uczucie ucisku,
• w późniejszym stadium trudności w połykaniu lub oddychaniu.

Wśród nietypowych objawów nowotworu tarczycy pojawia się m.in. zaczerwienienie skóry twarzy. Zmiana może być ledwie zauważalna lub wyraźnie widoczna z towarzyszącym jej pieczeniem.

Cancer Research UK podaje, że jest to spowodowane zbyt wysokim poziomem kalcytoniny – hormonu, który reguluje poziom wapnia i fosforanów we krwi.

Nadmiar kalcytoniny może wskazywać na rozwój rzadkiego rodzaju nowotworu nazwanego rdzeniastym rakiem tarczycy, który przyczynia się m.in. do wytwarzania dużych ilości tego hormonu.

Jak pisze Justyna Śmigaruk w swoim materiale „Rak tarczycy – złośliwe nowotwory tarczycy, rodzaje, objawy, diagnostyka i przebieg leczenia”:

Rak rdzeniasty tarczycy jest nowotworem neuroendokrynnym, wywodzi się z komórek, które produkują w tarczycy kalcytoninę (komórek C). Występuje bardzo rzadko. Komórki nowotworowe zachowują zdolność produkowania kalcytoniny, nawet po przerzucie, który najczęściej lokalizuje się w węzłach chłonnych, wątrobie, płucach lub kościach.

Rak tarczycy jest rzadkim typem nowotworu, a większość jego przypadków to łagodne guzy, które nazywane są gruczolakami. Są one niegroźne i związane z tkanką wydzielniczą budującą gruczoły dokrewne.

Natomiast złośliwe nowotwory tarczycy, które mogą dawać przerzuty do innych miejsc w organizmie, są diagnozowane u około 1800 osób rocznie w Polsce.

Rodzaje raka tarczycy można podzielić na cztery główne grupy:

• brodawkowate,
• pęcherzykowe,
• rdzeniaste,
• anaplastyczne.

Różnią się one częstością występowania, sposobem rozprzestrzeniania się przerzutów oraz reakcją na leczenie. Leczenie zwykle obejmuje operację, a także potencjalnie terapię hormonalną, leczenie jodem radioaktywnym, leki celowane, radioterapię lub chemioterapię. Przeważająca większość pacjentów odzyskuje zdrowie – terapie mają skuteczność sięgającą nawet 80-90 procent.