Urodził się w 1944 r. w Ostapiu, woj. tarnopolskie. Po wojnie wraz z rodzicami został repatriowany do Piotrowic pod Wrocławiem. Do szkół uczęszczał w Krakowie, gdzie po maturze w Liceum Ogólnokształcącym najpierw ukończył studia filozoficzne na wydziale Rzymskiego Gregorianum, z zamiarem zostania jezuitą. Potem, pod wpływem fascynacji sztuką (teatr) i literaturą, zmienił swój zamiar i podjął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagielońskiego. Ukończył je w 1975 r., zostając nauczycielem.
Od jesieni 1975 r. do 2009 r pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Technicznych Górnictwa Rud im. Prof. Bolesława Krupińskiego w Lubinie (obecnie Zespół Szkół Nr 1).
Autor tomiku poezji „Ciągle więcej” (wydanego w 1989 r. przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Lubińskiej). Tomik ten został wznowiony w marcu 2007 r. wraz z nowym zbiorem wierszy „Uwierzyć sobie” przez wydawnictwo EDYTOR – Legnica, a ich uroczysta promocja odbyła się w Cafe Modjeska w Legnicy i CK Muza w Lubinie.
W środowiskach ludzi związanych z teatrem i kulturą znany był jako organizator wycieczek i nauczyciel uczestniczący wraz ze swoją młodzieżą niemal we wszystkich ważniejszych przedsięwzięciach związanych z działalnością legnickiego teatru, a także imprez literackich (dawnego Fortu i Portu Legnica, spotkań literackich). 26 stycznia 1996 r. po raz 1000. (tysięczny) wziął wraz z młodzieżą udział w spektaklu teatralnym w Teatrze Modrzejewskiej.
W 2006 r. otrzymał nagrodę marszałka województwa dolnośląskiego za krzewienie wiedzy teatralnej wśród młodzieży. Wyróżniony m.in. srebrną i złotą, odznakami Działacza Kultury.
Zmarł nagle 6 listopada 2011 w Lubinie.
Franciszek Grzywacz
(Na podstawie książki J.S. Smalewskiego Legniczanie znani, sławni, zasłużeni, Wydawnictwo EDYTOR 2008)
O pewnym Poecie
Ludwikowi
Ludwiku- ekscentryku!
Chrabąszczu Boży.
Na łożu Melpomeny
z Kaliope cudzołożysz!
Pląsasz w uściskach metafor
(rymy zapraszasz niechętnie),
słowo niekiedy doprawisz...
pieprzem.
Komórki nie posiadasz,
z komputerem sto pociech!
Wpuść mnie na swą wyspę
bezludną,
Mój Drogi don Kichocie!
Małgorzata Cimek-Gutowska
„Skamieniała Cisza”, Edytor, 2007
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
