W Legnicy jak we Włoszech. Przyjrzyjcie się zabytkowej willi z XIX w przy ul. Korfantego. Zbudowano ją dla bankiera, dziś mieści się tu MOPS

Zbudowana w XIX wieku w stylu neorenesansowym zachowała niemal w pełni swój pierwotny wygląd. Została wzniesiona dla bankiera i prezesa legnickiej Izby Handlowej Ludwiga Mattheusa. Dziś mieści się tam Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej - Dom Dziennego Pobytu. Willa nie jest wpisana w rejestr zabytków, jedyną formą jej ochrony jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Willa w typie włoskim**została wzniesiona przed 1877 r. dla bankiera Ludwiga Mattheusa**. Była to niezmiernie ważna postać, ponieważ obok Ottomara Pursche (właściciela cegielni) i Erica Schneidera (przewodniczącego Zarządu Promenad) właściciel willi był założycielem legnickiego towarzystwa budowlanego Liegnitzer Baugesellschaft Pursche und Co..

Ludwig Mattheus urodził się 30 lipca 1832 r. w Zgorzelcu. Do Legnicy przybył w 1854 r. gdzie wkrótce wspólnie z Heinrichem Selle, przyszłym szwagrem założył spółkę handlową. Rozwój przedsięwzięcia doprowadził niebawem do powstania banku, mieszczącego się od 1886 r. w nowopowstałym budynku przy Friedrichsplatz (pl. Słowiański) i Peter-Paul-Platz (pl. Katedralny).

W 1872 r. wraz z Erichem Schneiderem i Ottomarem Pursche, Mattheus założył Liegnitzer Baugesellschaft, towarzystwo, które wybudowało domy przy obecnych ulicach Mickiewicza, Powstańców Śląskich, Łukasińskiego i Korfantego. W 1880 r. bank finansował Wystawę Rzemiosła. Ludwig Mattheus był prezesem Izby Handlowej i członkiem Okręgowej Rady Kolei Żelaznych. Zaangażowany był również w działalność społeczną. Pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Gimnastycznego i Ochotniczej Straży Pożarnej. Był członkiem zarządu Związku Kościelnego, uczestniczył w pracach komitetu zajmującego się odnowieniem kościoła św. św. Piotra i Pawła oraz budową kościoła Pamięci Cesarza Fryderyka III. Karierę komunalną rozpoczął w 1867 r., był członkiem rady miasta, której przewodniczył od 1887 r. Po śmierci Ericha Schneidera kierował referatem ds. promenad. Przyczynił się m.in. do założenia ogrodu zoologicznego. W 1900 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta. (liegnitz.pl)

Co ciekawe postać Ludwiga Mattheusa związana jest też z Laskiem Złotoryjskim. To właśnie dzięki jego zaangażowaniu w Lasku powstał park, rozpoczęły się nasadzenia, a później także budowa toru saneczkowego na wzgórzu wzniesionym w 1903 roku. Kopiec nazwano na jego cześć Mattheushügel. Wzgórze widokowe zostało zniszczone pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. podczas prac związanych z budową obwodnicy. Ludwig Mattheus zmarł 17 lipca 1901 r.

Jak czytamy w Gminnej Ewidencji Zabytków, willa jest podpiwniczona, jednokondygnacyjna z mezzaninem, założona na rzucie prostokąta z dwoma dwukondygnacyjnymi ryzalitami w elewacji wschodniej i zachodniej oraz czterokondygnacyjną czworoboczną wieżą z belwederem przy elewacji północnej. Posiada dwa tarasy, w tym jeden z dwoma biegami schodów prowadzących do ogrodu. Uwagę zwraca belweder wieńczący wieżę, opracowany w formie arkadowania o pełnych łukach wspartych na filarach.

We wnętrzach zachowane są elementy pierwotnego wystroju w postaci sztukatorskiej dekoracji stropów, posadzek (marmurowa w przedsionku), marmurowych schodów (w przedsionku) oraz klatki schodowej. Dookoła budynku niewielki ogród z kutym ogrodzeniem na piaskowcowym cokole. Stan budynku określony jest jako dobry. Zalecenia konserwatorskie:

Do zachowania:

• parcela w granicach historycznych wraz z ogrodzeniem;
• bryła budynku, forma dachu;
• detal architektoniczny elewacji;
• wykrój i układ otworów, stolarka okienna oraz stolarka drzwi wejściowych i wewnętrznych;
• kute elementy metalowe;

Ponadto ochronie podlegają oryginalne elementy wystroju i wyposażenia wnętrz, w tym sztukaterie, piece, stolarka drzwi wewnętrznych.

Zobacz, jak obecnie wygląda willa!

Zobacz też