Przed II wojną, naziści postanowili wybudować w Wałbrzychu Mauzoleum Dumy, Chwały i Siły. Zaprojektowanie nazistowskiej świątyni powierzono Robertowi Tischlerowi. Architekt doskonale zdawał sobie sprawę z upodobań nazistów, zafascynowanych budowlami starożytnych mocarstw. W 1938 roku uroczystego otwarcia budowli dokonał gauleiter Wagner. Mauzoleum było surową zwartą bryłą o wymiarach: 24 metry szerokości, 27 metrów długości i prawie 6,5 metra wysokości. Całość ważyła około 50 ton. Pod budowlą wydrążono również kilkadziesiąt metrów korytarzy. Mauzoleum wykonano z kolorowych skał. Sklepienia ozdobiły marmurowo-złote mozaiki, pośrodku dziedzińca ustawiono spiżowy znicz wsparty na czterech lwach. Do mauzoleum doprowadzony był również gazociąg – dzięki temu na dziedzińcu, aż do maja 1945 roku, stale płonął germański znicz Walhalli. Przed wejściem na pylonach umieszczono orły siedzące na kulach ze swastykami.