Patriotycznie zakręceni - Iwona Gorczyca

Moje miejsce na ziemi to...
Iwona Gorczyca: Dolny Śląsk i… Legnica, Złotoryja, Lwówek Śląski, Ścinawa i wiele innych, miejscowości, tak urokliwych, że chce się do nich wracać. Jeśli się kocha to wybrane miejsce na ziemi, to można zawsze ujrzeć coś dla siebie, nacieszyć się i zachwycić, chociażby czymś drobnym, jak fontanna na rynku, wyremontowana część zamku czy odrestaurowane wieże. W Legnicy - cieszą mnie właśnie takie zapomniane kiedyś, a teraz przywrócone do życia drobiazgi.

Lokalny patriota to dla mnie…
Ten, kto z miejscem swojego zamieszkania jest "na dobre i na złe". Nie znoszę, gdy ktoś mówi o Legnicy źle, gdy sarkastycznie określa ją "dziurą", nic od siebie nie dając.

Dbam o swoje miasto i otoczenie poprzez…
O moje miasto dbam zawsze. Pamiętam tzw. czyny społeczne, jakieś tam sprzątania lasku złotoryjskiego, czy obowiązkowe odśnieżanie chodników. Teraz, z racji pełnionej funkcji, dbam o swoją szkołę i jej otoczenie. W miarę możliwości ZSO nr 3 staje się z roku na rok atrakcyjniejszy, oczywiście pod względem przychodzących do Zespołu uczniów, estetyki budynku i obejścia. Wewnątrz szkoły jest już prawie pięknie!

Moje ulubione miejsce w naszym mieście to…
Pierwszym jest dworzec kolejowy. Wbrew pozorom ma on w sobie coś, co mnie fascynuje. A drugim miejscem jest Kozi Staw i pomnik Lwa. Rzadko siadam na ławce w parku, ale kiedy mi się to zdarzy, myślę sobie: "jak tu ładnie i jak mi tu dobrze".

Chętnie kupuję produkty lokalnych producentów, takie jak…
legnicki chleb ciemny w legnickich piekarniach, czasem biały ser u pani Zosi na ryneczku zamkowym, jaja dostarcza mi pani Kasia, a ryby pan Zenon z Niedźwiedzic.

Lokalne tradycje, które kultywuję, to...
Imieniny Ulicy Najświętszej Marii Panny. Nie obce mi są imprezy na "Kormoranie", w Parku Miejskim lub na lotnisku.

Lokalne potrawy, które przygotowuję w domu to…
Nie mam specjalnej potrawy lokalnej, ale te, które gotuję, uznaję za lokalne, gdyż gotuję je często i w Legnicy.

Eksponuję swój patriotyzm lokalny przez…
Nie wiem, jak. Po prostu - jestem legniczanką. I to chyba wszystko. Nie muszę eksponować swego patriotyzmu. Jestem sobą.

W moim mieście …
nastawienie legniczan do swojego miasta, do życia tego miasta, żeby więcej uczestniczyli w tym, co się w nim dzieje i cieszyli się z tego, a nie narzekali i deprecjonowali atrakcyjne wydarzenia, które to z wielką pieczołowitością organizują różne miejskie instytucje.

Najbardziej czuję się…
Polką… Jedno drugiego nie wyklucza. Czuję się najpierw legniczanką narodowości polskiej, potem europejką. Wiadomo, że kiedy ojczyzna byłaby z zewnątrz zagrożona, na pierwszym miejscu postawiłabym polskość, ale - póki co - jestem polską legniczanką żyjącą w zjednoczonej Europie i otwartą na świat. Tak mi z tym - na razie - dobrze!