Musimy namówić ludzi do korzystania z pociągów i komunikacji miejskiej

Na czym polega idea zrównoważonego transportu?

Chodzi o minimalizację korzystania ze środków transportu szkodliwych dla środowiska. Najprościej jest ograniczać liczbę wydzielanych szkodliwych związków występujących w spalinach. Chodzi jednak też o zmniejszenie skali niszczenia przestrzeni (szczególnie miejskiej) wskutek dominacji indywidualnego transportu samochodowego (wielkie parkingi lub pozastawiane samochodami chodniki). Środkami, przez które można osiągnąć bardziej zrównoważony transport, są: jazda komunikacyjna – nie rekreacyjna – na rowerze, korzystanie z transportu publicznego, chodzenie pieszo czy jazda jednym samochodem kilku osób, które zazwyczaj poruszają się osobnymi autami. Wszystkie te działania mają na celu ograniczanie popytu na transport.

Czy są normy prawne, które zmuszałyby do przestrzegania tych zasad?

Na razie nie ma takich regulacji, ale już niedługo Ministerstwo Infrastruktury opracuje plan zrównoważonego transportu w skali kraju. Potem według tych wytycznych samorządy będą musiały ustalić własne plany. Dotychczas zmiany wymuszały tylko ustawy, ale dzięki temu planowi będzie można stale i regularnie zmieniać oblicze naszego transportu. Ułatwi to porozumienie gminom, powiatom i województwom przy wprowadzaniu własnych regulacji. Choćby w sprawie kolei.

Władze naszego województwa mocno inwestują w połączenia kolejowe. Czy to faktycznie rozwiąże znacząco problem spalin?

Obecnie Dolnoślązacy korzystają z połączeń dwóch przewoźników: Kolei Dolnośląskich (KD)_i Przewozów Regionalnych (PR). Większość klientów obsługują oczywiście PR, z racji większego taboru i nowszego sprzętu, m.in. pociągów przystosowanych do zelektryfikowanych linii. KD jeżdżą głównie szynobusami na trasach peryferyjnych. I trzeba obydwie spółki zachęcić do zagęszczania liczby połączeń na dużych potokach pasażerskich, czyli tam, gdzie podróżuje wiele osób.

Gdzie są takie miejsca na Dolnym Śląsku?

To przede wszystkim trasy z Wrocławia do Żmigrodu, Jeleniej Góry, Oleśnicy i Opola. I okolice aglomeracji wrocławskiej, jeleniogórskiej i wałbrzyskiej, gdzie sporo mieszkańców dojeżdża do pracy pociągiem. Nie można też zapominać o połączeniach autobusowych, które w niektórych przypadkach są dużo tańsze niż kolejowe.

Jakie jeszcze rozwiązania można wprowadzić, aby Dolnoślązacy rzadziej podróżowali samochodami, a częściej publicznym transportem?

Najważniejsze to namówić i przekonać ludzi, że jazda pociągiem czy autobusem jest tańsza i przede wszystkim szybsza. Stąd potrzeba ciągłej modernizacji środków transportu i budowy chociażby obwodnic, by rozładować ruch w mieście. Poza tym zaproponowaliśmy projekt utworzenia specjalnych parkingów na obrzeżach miasta, gdzie kierowcy mogliby zostawiać auta i przesiadać się do pociągów lub komunikacji miejskiej. We Wrocławiu powstanie takiego miejsca zaplanowano w okolicach dworca na Psim Polu. Gdyby skłonić mieszkańców do dojazdu na dworzec główny koleją, wyeliminowalibyśmy z centrum miasta kilkaset aut dziennie. My ze swojej strony organizujemy też akcje promocyjne: sprzedajemy taniej bilety na Koleje Dolnośląskie itp. Niedługo uruchamiamy zmodernizowaną linię kolejową nr 274 z Jeleniej Góry do Zgorzelca.

Czy takie akcje jak Europejski Dzień bez Samochodu przynoszą wymierne efekty?

Jak najbardziej tak, tylko że nie widać tego tak do razu. Wyniki tych działań zobaczymy dopiero za kilkanaście czy nawet kilkadziesiąt lat. Dobrym przykładem jest tu akcja Sprzątanie Świata. Dzieci uczestniczą w niej od prawie 20 lat. I dziś widać efekty. Młodzi ludzie nie mają nawyku śmiecenia w parkach czy lasach, dbają o otoczenie bardziej niż starsze pokolenie. Tak że z osądem Dnia bez Samochodu musimy jeszcze poczekać.