Mieszkańcy osiedla Piekary w Legnicy zbulwersowani kosztami ciepłej wody. Co na to spółdzielnia?

Mieszkanka Legnicy zwróciła się do nas z problemem wysokości opłat za ciepłą wodę, jaką muszą ponosić lokatorzy SM Piekary. Zauważyła ogromne różnice w kosztach, gdy kupiła następne mieszkanie w Legnicy - zarządzane przez wspólnotę mieszkaniową.

Nie kryłam zadziwienia, gdy porównałam wysokości opłat eksploatacyjnych. O ile stawka za zimną wodę jest taka sama, to stawka za ciepłą wodę różni się znacząco - napisała nam czytelniczka.

Zwykle koszt ciepłej wody ustala się poprzez zsumowanie kosztu zużytej zimnej wody wraz z odprowadzeniem ścieków oraz kosztu podgrzania wody, który zapewnia dla Legnicy Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Legnicy (WPEC), ustalając taryfę równą dla mieszkańców mieszkań zarządzanych zarówno przez wspólnoty, jak i spółdzielnie.

Obecnie za 1 m3 ciepłej wody w mieszkaniu zarządzanym przez wspólnotę mieszkanka płaci 29,41 zł. Na tą stawkę składa się 1 m3 zimnej wody – 12,41 zł oraz koszt podgrzania zgody z "Taryfą dla ciepła WPEC w Legnicy" równy 17 zł. Z kolei w SM Piekary cena za 1 m3 ciepłej wody od 1 marca 2022 r. ustalona jest na 41,06 zł (opłata za zimną wodę 12,41 zł/m3 plus opłata za podgrzanie wody 28,65 zł/m3). To różnica ponad 11 złotych na każdy metr sześcienny zużytej ciepłej wody!

Nasza czytelniczka dowiedziała się, że opłata za podgrzanie wody naliczana jest wg. regulaminu spółdzielni, a na jej wysokość wpływa fakt, że za zamówione ciepło trzeba zapłacić „z góry” nawet jeśli nie zostanie zużyte oraz, że stawka za ciepło wynika także z zachowania lokatorów danej nieruchomości.

Skontaktowaliśmy się z SM Piekary, żeby ustalić, z czego wynikają znaczne rozbieżności w rachunkach za ciepłą wodę dla dwóch mieszkań zlokalizowanych w tym samym mieście i posiadających tego samego dostawcę ciepła. Okazuje się, że koszt ciepłej wody ustalany jest jako suma zużytej wody zimnej i opłaty za podgrzanie ciepłej wody, do której doliczane są jednak inne koszty zgodnie z regulaminem spółdzielni. Oto fragment regulaminu SM Piekary (§15 ust. 2. Regulaminu):

Podstawą ustalenia wysokości opłaty miesięcznej za podgrzanie wody jest:

• 1) zużycie ciepła obliczone na podstawie zużycia w ostatnich 3-ch okresach rozliczeniowych, w budynkach zarządzanych przez Spółdzielnię,
• 2) „taryfa dla ciepła” obowiązująca w momencie ustalania wysokości opłat,
• 3) ilość wody ciepłej zużytej w lokalach w ostatnich 3-ch okresach rozliczeniowych, w budynkach zarządzanych przez Spółdzielnię,
• 4) rezerwa na nieprzewidziane sytuacje w wysokości do 15%

Każdy odbiorca ciepła w tym spółdzielnia, wspólnota itp. określa zasady ustalania wysokości opłaty za podgrzanie wody. Zgodnie z w/w regulaminem koszt ciepła zużytego na podgrzanie wody ustalony jest w oparciu o przyrządy pomiarowe (licznik ciepła zlokalizowany w węźle cieplnym) i wysokość opłaty za ciepło zgodnie z Taryfą dla ciepła – WPEC Legnica. Tak ustalony koszt jest odnoszony do ilości zużytej wody ciepłej przez mieszkańców. Dlatego w każdej spółdzielni, wspólnocie itp. opłata za podgrzanie będzie inna pomimo tego samego dostawcy ciepła - poinformował nas Mieczysław Pakuła, Główny Specjalista ds. Ogólnobudowlanych i Energetycznych w SM Piekary.

Mieczysław Pakuła dodał, że w Legnickiej Spółdzielni Mieszkaniowej opłata ta wynosi: 23,50 zł/m3 + woda zimna, a w Młodzieżowej Mieszkaniowej Spółdzielni Własnościowej „Przystań” w Legnicy opłata wynosi: od 01.04.2022 r. 21,62 zł/m3 + woda zimna.

Pozostaje pytanie, dlaczego w niektórych wspólnotach da się uniknąć dodatkowych kosztów doliczanych do stawki za podgrzanie wody, podczas gdy mieszkańcy lokali zarządzanych przez np. SM Piekary muszą te koszty ponosić. Bo tak mówi regulamin? To nie powinna być właściwa odpowiedź...

O sprawę zapytaliśmy także WPEC.

Zarządcy budynków rozwiązują problemy podziału kosztów ciepła na poszczególne lokale wewnętrznymi przepisami.

Prawo energetyczne daje dużą swobodę w doborze metody przypisania udziału poszczególnych lokali w ogólnych kosztach zakupu ciepła.

Zgodnie z art. 45a ust. 1 ustawy Prawo energetyczne „Przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen stawek opłat (…) wylicza opłaty za dostarczone odbiorcy ciepło”, przy czym odbiorcą w tym przypadku jest spółdzielnia mieszkaniowa czy też wspólnota.

Opłaty te stanowią koszty zakupu ciepła dostarczonego do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, zamieszkałe i użytkowane przez osoby nie będące odbiorcami (art. 45a ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z zapisem zawartym w art. 45a ust.4 ustawy, koszty zakupu dostarczonego ciepła są rozliczane w opłatach pobieranych od lokatorów i użytkowników lokali, przy czym wysokość opłat pobieranych od lokatorów powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła.

Przepisy art. 45a ust. 8 ww. ustawy określa zasady rozliczania zakupu ciepła dla celów ogrzewania i przygotowania cieplej wody. Natomiast zgodnie z treścią przepisu ust. 9, właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda zapewniała ustalenie opłat zapewniających wyłączne pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej.

Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku.

Regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości lokatorom. W Spółdzielni Mieszkaniowej Piekary, wg informacji ogólnodostępnej na stronie internetowej www.sm-piekary.pl, rozliczanie kosztów za dostarczone ciepło odbywa się na podstawie Regulaminu dostępnego również na tej stronie.

We wspólnotach mieszkaniowych regulaminy rozliczeń ustalane są zgodnie z procedurami przyjętymi we wspólnocie dla zarządu nieruchomością wspólną, o której mowa w Ustawie o własności lokali.

W galerii dokumenty potwierdzające obowiązujące opłaty:

Do naszego artykułu ponownie odniosła się Spółdzielnia Mieszkaniowa Piekary.

Pragnę zwrócić uwagę na nieprecyzyjne, wprowadzające w błąd czytelników sformułowanie cytat: … że za zamówione ciepło trzeba zapłacić „z góry” nawet jeśli nie zostało ono zużyte … . Wyjaśniamy, że za „zamówione ciepło” na podgrzanie wody nikt nie płaci z góry. Lokator ponosi koszty za moc zamówioną, która jest wielkością obliczeniową (normową) - wyliczoną przez projektanta. Koszty z tytułu mocy zamówionej jakimi obciąża nas dostawca ciepła WPEC Legnica podlegają rozliczeniu i przenoszone są na lokatora jako opłata stała. Do powyższych kosztów doliczana jest opłata zmienna uzależniona od ilości pobranego ciepła na podgrzanie wody. Wszystkie w/w składniki kosztów zawiera „Taryfa dla ciepła”.
Ponadto we wspomnianym artykule pada stwierdzenie, że w niektórych wspólnotach da się uniknąć dodatkowych kosztów doliczanych do stawki za podgrzanie wody, podczas gdy mieszkańcy lokali zarządzanych przez SM Piekary muszą te koszty ponosić. Jest ono nieprawdziwe ponieważ poza wymienionymi powyżej kosztami żadne inne nie są doliczane.

Po raz kolejny poprosiliśmy o wyjaśnienie czytelnikom zasad, jakie stosuje SM Piekary przy ustalaniu opłat za zużycie ciepłej wody. Zapytaliśmy, dlaczego w SM Piekary opłaty nie mogą być naliczane tak jak w innej wspólnocie, czyli na podstawie jasnych zasad - liczba zużytych m3 według licznika pomnożona przez cenę zimnej wody (i ścieki) plus cenę za jej podgrzanie. Poniżej odpowiedź, jaką otrzymaliśmy:

Na wstępie należy stwierdzić, iż w „Taryfie dla ciepła” nie ma wysokości opłaty z podgrzanie wody. Wielkością, jaką zarządca wspólnoty bierze bezpośrednio z „Taryfy dla ciepła” do rozliczania za podgrzanie wody jest cena za nośnik ciepła. Nie jest to opłata za pogrzanie wody, tylko za nośnik ciepła. Nośnikiem ciepła jest woda technologiczna jaką dostarcza WPEC do instalacji centralnego ogrzewania i wymiennika. Opłatą tą odbiorca (spółdzielnia czy wspólnota) jest obciążany przez dostawcę (WPEC) w przypadku napełnienia lub konieczności uzupełniana zładu (Zład instalacji grzewczej jest to ogół elementów tworzących system centralnego ogrzewania czyli grzejniki, armatura, piony, poziomy oraz odpowietrzenia. Określa on pojemność całkowitą instalacji.) centralnego ogrzewani np. w wyniku awarii na wewnętrznej instalacji c.o. czy innych ubytków nośnika ciepła na tej instalacji. Do pomiaru ilości nośnika ciepła służy wodomierz zamontowany na instalacji w węźle cieplnym – stąd w „Taryfie dla ciepła” podawana jest cena za jednostkę, czyli 1 m3. Ponadto cena ta (17,01 zł/m3) za nośnik ciepła zawarta w „Taryfie dla ciepła” jest ceną netto, do której należy dodać obowiązujący podatek VAT.
Reasumując powyższe – po pierwsze 17,01 zł/m3 nie jest równe 17,00 zł/m3, po drugie 17,01 zł/m3 plus podatek VAT tym bardziej nie jest równe 17,00 zł/m3 - zatem twierdzenie że 17,00 zł jest to cena za podgrzanie 1 m3 wody zgodnie z „Taryfą dla ciepła” jest błędne. Po drugie - skoro we wspomnianej wspólnocie mieszkaniowej koszt podgrzania 1 m3 wynosi 17,00 zł – to zasadnym byłoby wyjaśnienie, w jaki sposób (na podstawie czego) został on przez zarządcę lub wspólnotę ustalony (obliczony), a także, czy wspomniana cena 17,00 zł /m3 uwzględnia już wprowadzoną przez WPEC w lutym br. Legnica podwyżkę, czy też została ustalona jeszcze po tzw. „starej cenie”.