Kozioróg Dębosz niszczy polskie dęby, ale leśnicy go chronią, bo jest gatunkiem z czerwonej listy Zobacz film

Z reguły drzewa zasiedlone przez Kozioroga Dębosza nie są wycinane. W tym konkretnym przypadku drzewa rosną przy drodze publicznej stwarzając zagrożenie dla życia i zdrowia osób z niej korzystających. Dlatego też zapadła decyzja o usunięciu samych koron. Drzewa bez korony o konkretnych wysokościach samego pnia nie stanowią w tym przypadku żadnego zagrożenia dla osób trzecich. Takie działanie pracowników Nadleśnictwa Legnica powoduje, że Kozioróg Dębosz ma możliwość dalszego rozwoju aż do momentu osiągnięcia stadium owada doskonałego ( imago). Dzięki temu zwiększa się bioróżnorodność w lasach co jest jednym z priorytetów Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Zobacz na filmie gdzie ta sytuacja miała miejsce

Chrząszcz Kozioróg Dębosz występuje w Europie, Azji Wschodniej i Afryce Północnej. W Polsce pokrywa się z zasięgiem dębu szypułkowego i preferuje dobrze nasłonecznione, ponad 100-letnie drzewa, rosnące pojedynczo lub w niewielkich skupiskach. Lubi też stare, dobrze prześwietlone dąbrowy. Spotkać go można tylko na żywych drzewach, które są jego jedynym źródłem pokarmu.

Dorosły osobnik chrząszcza Kozioróg Dębosz mierzy do 56 mm długości ciała. Czułki samicy są długości jej ciała, samca – o połowę dłuższe. Samica składa jaja w spękanach kory. Larwy żerują początkowo w korze, gdzie spędzają pierwszą zimę, następnie w łyku i twardzieli. Z uszkodzonego drzewa wypływa sok, tworząc na korze ciemne przebarwienia. Czas rozwoju to około 3 lata, w drewnie przesuszonym – nawet do 5 lat. Larwa jest jasnożółta z rdzawą głową, dorasta do 10 cm. Łączna długość żerowiska dochodzi do 1 m. Przepoczwarczenie następuje jesienią, jednak wnętrze drzewa opuszcza dopiero od maja do początku września.

Chrząszcz Kozioróg Dębosz jest gatunkiem narażonym na wyginięcie i objętym ścisłą ochroną gatunkową w Polsce. Jego populacja zmniejsza się z powodu utraty siedlisk, wycinki starych drzew, stosowania pestycydów i chorób roślin. Drzewo zaatakowane przez tego owada jest bardziej podatne na infekcje i zamieranie. Aby chronić ten gatunek, należy zachować naturalne zróżnicowanie wiekowe lasów, dbać o starodrzewy i pomniki przyrody oraz unikać stosowania środków chemicznych na drzewach zasiedlonych przez kozioroga.

Chrząszcz Kozioróg Dębosz jest jednym z kilku najważniejszych gatunków chrząszczy w ramach systemu ochrony Natura 2000 na terytorium Polski.
Żeruje między innymi na drzewach będących pomnikami przyrody, również na Bartku, który też jest pod ochroną.
Najliczniejsza populacja tego gatunku w Polsce występuje na terenie Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy.
Dorosłe chrząszcze są aktywne o zmierzchu i w nocy, a ich lot jest głośny i niezgrabny.