Historia zatacza koło... Legnicki Festiwal SREBRO po raz drugi w ciągu 40 lat odwołany

Piętnaście wystaw biżuterii artystycznej gromadzących około tysiąca obiektów złotniczych – najnowszych autorskich dokonań projektantów z całego globu. Kilkaset prac zgłoszonych do Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej z niemal 30 krajów, w tym azjatyckich. Wystawa historyczna „legnickiej” biżuterii realizowana wspólnie z Muzeum Miedzi, pokazująca prace z zeszłego wieku, przygotowywane na legnickie przeglądy w ramach Srebra. Szereg wydarzeń dodatkowych podczas kulminacji Festiwalu w dniach 8-9 maja: wernisaże, panele dyskusyjne, pokazy mody i stylizacji z biżuterią w roli głównej, warsztat złotniczy, zajęcia dla dzieci, oprowadzania i spotkania z twórcami. I w końcu – projekty aranżacji wystaw, które miały ruszyć od kwietnia i maja, dwujęzyczne katalogi i filmy – przygotowaniem tej prestiżowej międzynarodowej imprezy, która od lat obok Cantatu, Satyrykonu i Kyczery stanowi międzynarodową wizytówkę Legnicy, zajmowała się Galeria Sztuki przez ostatnie miesiące. Na próżno, bo Legnicki Festiwal SREBRO nie odbędzie się w tym roku.

Jesteśmy w trakcie wysyłania tej smutnej informacji w świat – do naszych partnerów, patronów, mecenasów i instytucji, z którymi współpracujemy oraz do setek artystów z całego globu. Mieliśmy wszystko dopięte na ostatni, no może przedostatni guzik. Zabukowane bilety dla jury 29. Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej, paczki z pracami z całego świata w drodze, katalogi i wystawy w zaawansowanej realizacji – oznajmia z żalem dyrektorka galerii Justyna Teodorczyk.

Z dnia na dzień okazało się, że jurorzy Konkursu z Anglii, Niemiec, a potem i Litwy nie mają szans dojechać na zaplanowane od miesięcy na 1-4 kwietnia obrady. Do tego doszły masowe opóźnienia w dostawie przesyłek na konkurs z Azji i Europy (najliczniejszymi jego uczestnikami są obcokrajowcy, w dużej mierze ze wschodu). Postępy pandemii w kilka dni sparaliżowały rok przygotowań do Konkursu Sztuki Złotniczej, który jest najważniejszym, premierowym i najbardziej prestiżowym oraz międzykontynentalnym wydarzeniem Festiwalu, ściągającym do Legnicy wielu zagranicznych gości i drugim tak ważnym konkursem w Europie. Wszelkie pozostałe wystawy też spisane są na niepowodzenie. W tym roku, obok polskich, zaplanowano indywidualne i zbiorowe pokazy artystów m.in. z Chin, Słowacji, Francji, Belgii, Litwy, Niemiec i Holandii. A także wernisaże z udziałem autorów.

Jest to jedna z najtrudniejszych i najbardziej dramatycznych decyzji przed jaką stanęłam, szczególnie że gdy w zeszłym roku przyszło mi walczyć o przetrwanie Festiwalu – nie miałam żadnych wątpliwości, że praca ponad siły naszego zespołu i wbrew wszelkim przeciwnościom ma sens. Jednak ze względu na sytuację związaną z europejską pandemią i w trosce o bezpieczeństwo nie tylko gości przyjezdnych z różnych stron świata, ale i legniczan, nie możemy postąpić inaczej – wyznaje Justyna Teodorczyk.

Jak twierdzą organizatorzy nie ma możliwości realizacji przedsięwzięcia w terminie przesuniętym:

Przenieść Festiwal nie jest tak łatwo, bo to cykl dokładnie rozplanowanej rocznej pracy, w której tryby zazębiają się także poza Galerią, Legnicą, Polską. To tak jakby po prostu można było ot tak przenieść Noc Muzeów, święta albo zamienić luty na lipiec.

Organizatorzy zapewniają, że za rok w Legnicy zobaczymy wystawy zaplanowane na tę edycję, a także kilka dodatkowych. Dodają, że i w roku bieżącym nie zabraknie „srebrnego” akcentu, byśmy w maju – jak co roku – mogli oddychać srebrem. Oby tylko było to możliwe.