Czy warto być elastycznym?

- Z jednej strony, takie rozwiązanie jest szansą na przetrwanie kryzysu i szybki powrót na ścieżkę rozwoju gospodarczego, m.in. dzięki łatwości zatrudniania i elastycznego kształtowania profilu zatrudnienia - mówi dr Aldona Wiktorska-Święcka z Uniwersytetu Wrocławskiego, główna ekspertka Ability Trigger. - Z drugiej jednak strony, może doprowadzić do niekorzystnych tendencji na rynku pracy, jak np. zwiększenie bezrobocia.

Najbardziej zagrożone są te grupy osób, którym już teraz grozi wykluczenie z rynku pracy: młodzież, osoby niepełnosprawne, powyżej 50. roku życia, w tym kobiety.
- W ostatnich miesiącach zauważalny stał się trend gwałtownego sięgania po elastyczne formy zatrudnienia, które są traktowane jako sposób na obniżenie kosztów pracy - mówi dr Aldona Wiktorska-Święcka. Mimo tego trendu wzrostowego, wyniki badań Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Komisji Europejskiej i Banku Światowego pokazują, że Polska nadal jest w czołówce krajów niechętnie wdrażających takie rozwiązania. W 2009 roku na niepełny etat pracowało 8 proc. Polaków. Dla porównania, w Europie niemal 19 proc. obywateli pracuje w oparciu o elastyczny czas pracy.

W prawie europejskim wyróżnia się cztery rodzaje nietypowych umów o pracę: umowy terminowe, umowy o pracę w niepełnym wymiarze, umowy będące podstawą "wynajmowania" pracy (tzw. praca tymczasowa) oraz umowy o pracę na odległość (telepraca).

- Home office, telepraca, zadaniowy czas pracy - te formy uzależniamy od specyfiki pełnionego stanowiska - mówi Patrycia Popławska, prezes firmy kosmetycznej Clarena. Staramy dostoso-wywać się do wymogów nowoczesności, umożliwiając naszym pracownikom wy-pełnianie służbowych obowiązków w ruchomych godzinach czasu pracy, pracę w domu, kiedy sytuacja na to pozwala. Może to być także zmiana umowy na niepełny wymiar godzin lub praca zdalna.