Ukryte ogrody Krakowa w centrum miasta. Krupnicza, Karmelicka, Piłsudskiego, Batorego, Senacka

Artystyczna kamienica zaprojektowana przez Hrabiego Filipa Pokutyńskiego, wybudowana w 1880 roku.

Bramę wjazdową zdobi unikatowy witraż z irysami. Na parterze kamienicy znajdują się lokale handlowo-usługowe z bezpośrednim wejściem z ulicy, na piętrach – nowoczesne a zarazem klimatyczne powierzchnie biurowe na wynajem. Na dziedzińcu kamienicy znajduje się zaczarowany ogród dostępny dla najemców oraz do wynajęcia na wydarzenia biznesowe i uroczystości prywatne.

Kamienica „pod Irysami” przy ul. Karmelickiej 27, zaprasza do pięknego ogrodu w samym centrum miasta.

Na terenie pełnym drzew, krzewów i kwiatów znajduje się stylowa, kryta łupkiem altana oraz dająca schronienie przed słońcem i deszczem pergola porośnięta wonną glicynią. Całości dopełnia nastrojowe światło latarni i szmer płynącego strumyka.

W ogrodzie można posłuchać śpiewu ptaków i obserwować kaczki, które są jego stałymi bywalcami. W tak pięknej scenerii miejskiego ogrodu każde przedsięwzięcie organizacyjne odniesie sukces!

Dom Józefa Mehoffera reprezentuje formułę muzeum-domu artysty, w tym wypadku z bogatym, autentycznym wyposażeniem. Wnuk malarza, Ryszard Mehoffer (1922-2010), przekazał na ten cel – jako darowiznę bądź depozyt - liczne obiekty z dawnego wyposażenia domu: wiele zabytkowych mebli, wyrobów rzemiosła artystycznego, bibliotekę, kolekcję japońskich drzeworytów, rzeźby, fotografie, rodzinne pamiątki oraz przede wszystkim prace Józefa Mehoffera: obrazy olejne, rysunki, grafiki, projekty dekoracyjne, witraże.

Tu znajduje się Kawiarnia Mehocafe czynna codziennie w godzinach 10.00 - 21.30. I właśnie dzięki niej można wypić kawę w pięknym ogrodzie na tyłach muzeum.

Ogród Mehoffera stanowi swego rodzaju przedłużenie ekspozycji i tak jak niegdyś współtworzy urok domu. Związany jest z tradycją tego rejonu Krakowa, usytuowanego poza obrębem dawnych murów miejskich, gdzie nad odnogami płynącej tu niegdyś Rudawy od stuleci lokowano młyny i warsztaty rzemieślnicze, a także podmiejskie ogrody, z czasem stopniowo zabudowywane.

Centralną część ogrodu Mehoffer zaplanował jako rozległy trawnik otwarty w stronę domu, z trzech stron ujęty rzędami drzew owocowych. W ich cieniu biegła wysypana piaskiem alejka. Na trawniku założono klomb i rabaty, w głębi zaś warzywnik. Nie zabrakło też ozdobnych krzewów. Od dziedzińca kamienicy przy Krupniczej 22 oddzielił posesję rząd smukłych topoli, natomiast jej ślepe mury pokryły pnącza winorośli. Z domu ogród dostępny był przez podwórko lub bezpośrednio przez taras. Niejednokrotnie dostarczał artyście malarskich tematów. Po wojnie z biegiem lat zdziczał, zarośnięty przypadkowymi nasadzeniami i samosiejkami.

W roku 2003 został odtworzony przez Muzeum Narodowe w Krakowie na podstawie ikonografii i badań terenowych, z uwzględnieniem zachowanych starych drzew (ogromny wiąz, topole). Podobnie zatem jak za czasów Mehoffera przedstawia się obecnie zarówno rozplanowanie całości, jak i dobór roślin: posadzono drzewa owocowe, ozdobne krzewy i wybrane gatunki kwiatów. Charakterystycznym akcentem jest np. klomb z okręgiem piennych róż i z różą pośrodku, znany z obrazu Mehoffera z lat okupacji Ogród na Krupniczej. Wzięto przy tym pod uwagę potrzeby obecnego użytkownika. I tak np. z myślą o licznej rzeszy gości, znacznie poszerzono placyk pod wiązem na wprost schodów, wybudowano też rampę dla wózków. Dla publiczności ogród otwarto 20 maja 2004. Autorką jego projektu jest dr Zofia Malinowska, specjalista w dziedzinie rekultywacji i renowacji ogrodów historycznych, wykonawcą zaś krakowska firma Jacka Gindy.

Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego to najstarszy i największy oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Jego głównym budynkiem jest wybudowany w 1884 roku według projektu Antoniego Siedeka, neoklasyczny Pałacyk Czapskich, w którym znajduję się najważniejsza na świecie ekspozycja prezentująca, historię mennictwa i medalierstwa polskiego.

Na tyłach Pałacyku znajduję się piękny ogród, który zachował swój XIX-wieczny charakter. Tu w cieniu ponad 100-letnich drzew można podziwiać część muzealnego lapidarium, w którym znajdują się fragmenty krakowskich, gotyckich budowli (np. oryginalny, XIV-wieczny, pinakiel z Kościoła Mariackiego).

Działa tu kawiarnia Petite France, czynna wtorek – piątek 10:00 – 20:00, sobota – niedziela 10:00 – 21:00. Poniedziałek Nieczynne

Willa Pod Stańczykiem (Collegium Sanockie, ale także dom „Pod Stańczykiem” – zabytkowa willa znajdująca się w Krakowie przy ul. Batorego 12, na Piasku. Zaprojektowana przez Tadeusza Stryjeńskiego w 1882 jako jego dom własny.

Nazwę "Pod Stańczykiem" budynkowi nadał sam architekt, gdyż należał do politycznego ugrupowania Stańczyków. Pałacyk składa się z budynku głównego oraz dwóch skrzydeł: lewego i prawego. Budynek lewy zdobi wydatny wykusz na piętrze z rzeźbą przedstawiającą Stańczyka i datą 1886. Budynek wyróżnia się m.in. pięknymi witrażami Stanisława Wyspiańskiego. W ogrodzie-parku znajduje się pawilon-pracownia Tadeusza Stryjeńskiego z witrażami projektu Jana Bukowskiego. Dodatkowy pawilon wraz z ośmioboczną basztą zbudowany został w 1884, a w 1892 krytą galerią połączono go z budynkiem głównym.

Obecnie ma tu siedzibę Instytut Pedagogiki UJ.

Ogród Muzeum Archeologicznego w Krakowie zajmuje przestrzeń pomiędzy budynkiem a Plantami. Został zrekonstruowany w typie późnorenesansowym szachownicowym. Stanowi przedłużenie ogrodów śródmieścia Krakowa, sąsiadujących z krakowskimi Plantami z pięknym widokiem na Wawelskie Wzgórze. W dawnym wirydarzu znajduje się niewielki ogród wewnętrzny – zawiera kwadratową kwaterę na środku dziedzińca przeciętą ścieżkami, z wyodrębnionym kolistym środkiem, obsadzony starodrzewiem, krzewami, bylinami i trawą.

Grupę krwi u człowieka można zmienić, to przełom!